This study aims to determine and compare the perceived stress levels, stress symptoms and stress coping strategies of Turkish and Azerbaijani university students. The study group consists of 521 people between the ages of 18-30, including 266 Turkish and 255 Azerbaijani students. The mean age of the sample was calculated as 21.62 years. The data were collected online with personal information form, Perceived Stress Scale, Stress Symptoms Scale and Stress Coping Styles Scale. For the study, the age group range and the purpose of the research were indicated in social media and university groups, volunteers were asked to fill out the questionnaire and relational screening model, which is one of the quantitative research designs, was used. In the research, the suitability of the data to the normal distribution between the groups was checked by “Shapiro-Wilk Test”. “Independent Sample T Test” was used to compare two independent groups with normal distribution, and “Mann-Whitbey U Test” was used to compare two independent groups without normal distribution. According to the results, it was found that there was no significant difference when the perceived stress scale scores of Turkish and Azerbaijani university students were compared. Reviewing the stress symptoms scale and sub-scale scores, it was seen that the stress symptoms were moderate, and the difference was not significant. Examining the sub-scale scores of stress coping styles, it was found that the average scores of Azerbaijani university students were higher in self-confident approach, helpless approach, submission approach, optimistic approach and social support seeking approach. In the results of the analysis, while there was no significant difference between the mean scores of the desperate approach and the social support seeking approach, it was found that there was a significant difference between the mean scores of the self-confident approach, optimistic approach and submissive approach in favor of the Azerbaijani students.

Perceived stress, signs of stress, stress-coping.

Bu çalışmada, Türk ve Azeri üniversite öğrencilerinin algılanan stres düzeyleri, stres belirtileri ve stresle başa çıkma stratejilerinin belirlenmesi ve karşılaştırılması amaçlanmaktadır. Çalışma grubunu 18-30 yaş aralığında 266 Türk, 255 Azeri öğrenci olmak üzere toplam 521 kişi oluşturmaktadır. Örneklemin yaş ortalaması 21.62 olarak hesaplanmıştır. Veriler kişisel bilgi formu, Algılanan Stres Ölçeği, Stres Belirtileri Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği ile online olarak toplanmıştır. Çalışma için sosyal medyada ve üniversite gruplarında yaş grubu aralığı ve araştırmanın amacı belirtilerek gönüllülerin anketi doldurulmaları istenmiştir. Çalışmada nicel araştırma desenlerinden biri olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada verilerin gruplar arasındaki normal dağılıma uygunluğunun kontrolü “Shapiro-Wilk Testi” ile yapılmıştır. Normal dağılıma sahip olan bağımsız iki grup karşılaştırılmasında “Bağımsız Örneklem T Testi”, normal dağılıma sahip olmayan bağımsız iki grup karşılaştırmasında “Mann-Whitbey U Testi” kullanılmıştır. Sonuçlara göre, Türk ve Azeri üniversite öğrencilerinin algılanan stres ölçeği puanlarına göre yüksek strese sahip olduğu görülmüş, Türk ve Azeri üniversite öğrencilerinin algılanan stres ölçeği puanları karşılaştırıldığında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Stres belirtileri ölçeği ve alt ölçek puanları arasında anlamlı fark olmadığı görülmüştür. Stresle başa çıkma tarzları alt ölçek puanları incelendiğinde Azeri üniversite öğrencilerinin kendine güvenli yaklaşım, çaresiz yaklaşım, boyun eğici yaklaşım, iyimser yaklaşım ve sosyal destek arama yaklaşım puan ortalamalarının daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yapılan analiz sonuçlarında ise çaresiz yaklaşım ve sosyal destek arama yaklaşımı puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunmazken, kendine güvenli yaklaşım, iyimser yaklaşım ve boyun eğici yaklaşım puan ortalamaları arasında Azeri öğrenciler lehine anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir.

Algılanan stres, stres belirtileri, stresle başa çıkma tarzları.