The aim of this study is to examine the attitudes of prospective primary school teachers toward artificial intelligence applications and to explore their perspectives on the use of these technologies. Employing a descriptive survey design, which is one of the quantitative research methods, the study was supported by qualitative data to enhance the depth and scope of the findings. Quantitative data were collected using the “Artificial Intelligence Attitude Scale,” developed by Aktay, Gök, and Yıldırım (2024), comprising 13 items. Qualitative data were obtained through semi-structured interview questions developed by the researcher, consisting of four open-ended items. The quantitative phase of the study involved 165 prospective primary school teachers enrolled at a public university in Turkey. In the qualitative phase, in-depth interviews were conducted with 12 participants from the same institution. The findings revealed that, overall, the participants exhibited a generally positive and moderate attitude toward artificial intelligence. However, this attitude did not vary significantly based on variables such as gender, year of study, prior exposure to AI education, or use of AI tools in coursework. In contrast, the frequency of encountering AI-related content on social media was found to have a statistically significant influence on participants’ attitudes. Furthermore, the qualitative findings indicated that prospective teachers perceive AI-supported educational tools as beneficial for enhancing learning processes at the primary education level and for reducing teachers’ workload. At the same time, participants demonstrated an emerging awareness of the potential risks associated with these technologies.

Artificial intelligence, educational technologies, pre-service teacher, attitude.

Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmeni adaylarının yapay zekâ uygulamalarına yönelik tutumlarını ve bu uygulamalara dair görüşlerini belirlemektir. Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden biri olan betimsel tarama deseni kullanılarak gerçekleştirilmiş ve nicel veriler, nitel verilerle desteklenmiştir. Nicel veriler, Aktay, Gök ve Yıldırım (2024) tarafından geliştirilen ve 13 maddeden oluşan “Yapay Zekâ Tutum Ölçeği” ile toplanmıştır. Nitel veriler ise araştırmacı tarafından geliştirilen ve 4 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme soruları aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırmanın nicel bölümünde, Türkiye'de bir devlet üniversitesinde öğrenim gören 165 sınıf öğretmeni adayı çalışmaya dahil edilmiştir. Nitel bölümde ise aynı üniversiteden 12 öğretmen adayı ile görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçları, öğretmen adaylarının genel olarak yapay zekâya karşı olumlu ve ılımlı bir tutum sergilediklerini; ancak bu tutumun cinsiyet, sınıf düzeyi, yapay zekâ eğitimi alma durumu ve derslerde kullanım gibi değişkenlerden anlamlı şekilde etkilenmediğini ortaya koymuştur. Buna karşın, sosyal medyada yapay zekâ içerikleriyle karşılaşma sıklığının tutumlar üzerinde anlamlı bir farklılık yarattığı saptanmıştır. Bununla birlikte, elde edilen bulgular öğretmen adaylarının yapay zekâ destekli eğitim araçlarını ilkokul düzeyinde öğrenme süreçlerini destekleyici ve öğretmen iş yükünü azaltıcı bir unsur olarak değerlendirdiklerini; aynı zamanda bu teknolojilerin olası risklerine karşı da farkındalık geliştirdiklerini göstermiştir

Yapay zekâ, eğitim teknolojileri, öğretmen adayı, tutum.