Üniversiteler. Ancak, e-spor müfredatlarının neyi içermesi gerektiği konusunda hâlâ bir fikir birliği bulunmamaktadır ve e-spor eğitimi için kapsamlı bir çerçeve henüz tam olarak oluşturulmamıştır. Bu bağlamda, mevcut çalışma, uluslararası bir çerçeveye uyarlanabilir olacak şekilde Türkiye’de lisans düzeyinde bir e-spor müfredatı geliştirmeyi, uygulamayı ve değerlendirmeyi amaçlamıştır. Araştırma karma yöntem deseni kullanılarak yürütülmüştür. Müfredat geliştirme süreci dört ana aşamada yapılandırılmıştır: İhtiyaç Analizi, Program Tasarımı, Programın Uygulanması ve Programın Değerlendirilmesi ve Revizyonu. İhtiyaç analizi aşamasında iki farklı katılımcı grubuna danışılmıştır. Toplam 100 paydaş ihtiyaç analizi çalıştayına katılmış, elde edilen verilere dayanarak Türkiye genelinde 386 paydaşa anket uygulanmıştır. Uygulama için, pilot test 32 lisans öğrencisiyle (7 hafta, haftada 4 saat) gerçekleştirilmiş, ana uygulama ise başka bir 32 lisans öğrencisiyle (14 hafta, haftada 2 saat) yürütülmüştür. Veri toplama araçları arasında görüşmeler, anketler, gözlem formları ve performans testleri yer almıştır. Veriler betimsel istatistikler ve nitel içerik analizi ile çözümlenmiştir. Pilot ve ana uygulamanın sonuçları, programın öğrencilerin e-spor ekosistemleri, etik, sağlık ve ergonomi, iletişim ve kariyer planlaması gibi alanlarda farkındalıklarını, bilgi ve becerilerini geliştirdiğini göstermiştir. Çalışma, Türkiye’de e-spor için eğitim standartlarının oluşturulmasına katkıda bulunmaktadır. E-sporun uluslararası niteliği göz önünde bulundurulduğunda, bu çalışmada geliştirilen müfredat diğer ülkelerde de benimsenebilecek bir model işlevi görebilir. E-sporun eğitim potansiyelini en üst düzeye çıkararak, hem ulusal hem de uluslararası ölçekte eğitim kalitesinin artırılmasına önemli katkılar sunmaktadır.

E-spor, spor bilimleri, yükseköğretim, öğretim programı, program geliştirme.