In this study, it is aimed to examine the differences in written expressions of Turkish learners as a second language from Turkey Turkish in terms of typological features of Turkish. It is aimed to examine Turkish in terms of typological features. The data sources of the research consist of the written expression studies of at least B2 or C1 level learners who learn Turkish as a second language in language centers affiliated to various higher education institutions in Turkey. Participants consisted of 164 adults in total from 17 different countries: Egypt, Iraq, Afghanistan, Burkina Faso, Pakistan, United Arab Emirates, Palestine, Yemen, Chad, Tanzania, Ethiopia, Iran, Saudi Arabia, Indonesia, Syria, Bangladesh and the Philippines. In the 2021-2022 academic year, the differences from Turkey Turkish were examined by using the descriptive analysis method on the written expression studies, which were obtained by performing written expression practices within the current course hours and the end-of-course exam periods in three different language centers. In determining these differences in the written expressions of the learners, the criteria of “Typology of Turkish” developed by Johanson and updated by Yılmaz (2016) in terms of Turkey Turkish were taken as basis. According to the results of the study it was observed that the differences from Turkey Turkish in the written expressions of Indo-Iranian, Afro-Asiatic, Austro-Asiatic, Niger-Congo languages and Indo-European Romanian and Germanic language speakers were mostly in phonological features, and this was followed by morpho-phonological, morphological and morpho-syntactic differentiations, respectively and also syntactic typological differences were observed to be relatively less. In addition, the learners showed examples of differentiation mainly in the categories of atypical sounds of Turkish, typical vowels, vowel harmony, suffixes, absence of definite article, sentence dependence with verbs, limited pronoun use and left branching in syntax

Second language teaching, language typology, Turkish teaching, writing skills, language differences

Bu araştırmada ikinci dil olarak Türkçe öğrenicilerinin yazılı anlatımlarındaki Türkiye Türkçesinden sapmaların Türkçenin tipolojik özellikleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın veri kaynaklarını, Türkiye’de çeşitli yükseköğretim kurumlarına bağlı dil merkezlerinde Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen en az B2 veya C1 seviyesindeki öğrenicilerin yazılı anlatım çalışmaları oluşturmaktadır. Katılımcılar Mısır, Irak, Afganistan, Burkina Faso, Pakistan, Birleşik Arap Emirlikleri, Filistin, Yemen, Çad, Tanzanya, Etiyopya, İran, Suudi Arabistan, Endonezya, Suriye, Bangladeş ve Filipinler olmak üzere 17 farklı ülkeden toplamda 164 yetişkinden oluşmaktadır. 2021-2022 eğitim öğretim döneminde üç farklı dil merkezinde mevcut ders saatleri ve kur sonu sınavı süreleri içerisinde yazılı anlatım uygulamaları gerçekleştirilerek elde edilen yazılı anlatım çalışmaları üzerinde, betimsel analiz yöntemiyle Türkiye Türkçesinden sapmalar incelenmiştir. Öğrenicilerin yazılı anlatımlarındaki bu sapmaların belirlenmesinde Johanson ([1992 / 2002] 2007) tarafından geliştirilen Yılmaz (2016) tarafından Türkiye Türkçesi açısından güncellenen “Türkçenin Tipolojisi” ölçütleri temel alınmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; Hint-İran, Afro-Asyatik, Avustonezya, Nijer-Kongo dilleri ile Hint-Avrupa Romen ve Cermen dili konuşurlarının yazılı anlatımlarındaki Türkiye Türkçesinden sapmaların en çok sesbilimsel özelliklerde olduğu, bunu sırasıyla biçim-sesbilimsel, biçimbilimsel ve biçim-sözdizimsel sapmaların izlediği, sözdizimsel tipolojik sapmaların ise nispeten daha az olduğu görülmüştür. Ayrıca, öğreniciler yazılı anlatımlarında Türkçenin tipik olmayan sesler, tipik ünlüler, ünlü uyumları, eklerin art arda sıralanması, sonekler, belirli tanımlığın yokluğu, eylemsilerle cümle bağımlılaştırma, sınırlı adıl kullanımı ve söz diziminde sola dallanma kategorilerinde ağırlıklı olarak sapma örneği göstermiştir.

İkinci dil öğretimi, dil tipolojisi, Türkçe öğretimi, yazma becerisi, dil sapması